Gianni MOTTI

Gianni MOTTI (1958)

Gianni Motti, geboren in 1958 in Sondrio (Italië), is een hedendaagse Zwitserse kunstenaar wiens werk, proteïnerend, een vorm van iconoclasme cultiveert: tekeningen, installaties, performances, acties, video's, foto's...

Gianni Motti is vooral bekend om zijn interventies die de tegenstrijdigheden van de hedendaagse maatschappij tot uitdrukking brengen. In zijn praktijk daagt hij de autoriteit uit door de kracht van humor als wapen te gebruiken om de waarheid aan het licht te brengen.
Gianni Motti omschrijft zichzelf als autodidact, omdat hij geen kunst gestudeerd heeft. Gianni Motti heeft een oeuvre ontwikkeld dat rechtstreeks verband houdt met de actualiteit (sociaal, politiek, economisch, tektonisch, enz.). Hij vervaardigt directe acties waarvan de indirecte gevolgen kunstwerken zijn.
Onder zijn interventies, moeten we in het bijzonder vermelden:
In 1989, de enscenering van zijn eigen dood.
In 1992 eiste hij de verantwoordelijkheid op voor de aardbeving in Californië.
In 1996 stelde hij zich kandidaat, vanuit Zwitserland, voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen.
In 1997 werd hij uitgenodigd voor de 53e zitting van de Internationale Commissie voor de Rechten van de Mens in Genève. Hij nam uiteindelijk de vrijgekomen zetel van de Indonesische afgevaardigde in. Van daaruit sprak hij zich uit voor culturele minderheden.
In 1999 nam hij deel aan de beurs van Bazel in de vorm van een portret van Abdullah Öcalan (Koerdische leider van de PKK, ter dood veroordeeld in Turkije), dat op het dak van het gebouw werd aangebracht. De vlag van de PKK, die door verschillende landen, waaronder Zwitserland, als terroristische organisatie wordt beschouwd, vervangt de Zwitserse vlag.

In 2005 presenteerde Gianni Motti op ArtBasel een zeep gemaakt van het liposuctie-vet van Silvio Berlusconi getiteld Mani pulite (Schone handen), genoemd naar de anti-corruptie-operatie die Italië in de jaren 1990 in beroering had gebracht.
En in 2009, in het sombere klimaat van de economische crisis, ontwierp hij de tentoonstelling Moneybox. In plaats van het geld van de tentoonstelling te gebruiken om een toneelstuk te maken, stelde hij voor om het in de openbaarheid te brengen. De hemel van bankbiljetten, opgehangen aan draden met paperclips, creëerde een bucolische sfeer. De begroting van de installatie werd zo een kunstwerk.

In dezelfde periode maakte hij ook exacte replica's van één-dollarbiljetten, maar dan in beschilderd brons. Met het idee dat de verzamelaar geld koopt met geld.
Gianni Motti heeft verschillende dollars gemaakt, maar ze zijn allemaal verschillend en uniek.Het reliëf van het biljet en het serienummer geven duidelijk het verschil aan.
Motti maakte ze van echte briefjes in zijn zak, maar bewaarde de echte briefjes als bewijs.
Volgens Gianni Motti, wat is geld?
We weten niet hoe het gemaakt wordt of waar het echt circuleert. Bankiers zijn als scheppers die geld uit het niets scheppen en het ons met rente lenen.
Tot het punt dat het bijna conceptuele kunst is.

De militante aanpak van Gianni Motti is eerder gebaseerd op discussie en vraagstelling dan op productiviteit. Hij componeert en herbekijkt de apparaten van artistiek werk en waardecreatie. Zijn voorstellen zijn vaak eenvoudige maar radicale daden die de werking van een kunstinstelling en dus de ontvangst van de tentoongestelde werken verstoren.