Julian SCHNABEL

Julian SCHNABEL (1951)

Geboren in 1951 in New York, USA.
Julian Schnabel studeerde Schone Kunsten aan de Universiteit van Houston waar hij van 1969 tot 1973 zijn Bachelor of Fine Arts behaalde. Daarna kreeg hij een beurs van het Whitney Museum of American Art in New York om deel te nemen aan het "Studieprogramma voor jonge kunstenaars".

Hij werd al snel een belangrijke figuur in de neo-expressionistische beweging, in de New Yorkse scene met David Salle (George Baselitz, Anselm Kiefer, Albert Oehlen, Basquiat, Keith Haring, James Brown, Robert Combas, Francesco Clemente, Mimmo Paladino)

Het neo-expressionisme is een picturaal fenomeen dat opkwam aan het einde van de jaren 1970. Het ontwikkelde zich in Europa en de Verenigde Staten als een reactie tegen conceptuele en minimalistische kunst.
De neo-expressionisten keerden terug naar de figuratieve schilderkunst en hanteerden een heftig emotionele stijl en opzettelijk provocerende iconografie.
Schnabel's eerste grote solotentoonstelling was in het Contemporary Art Museum Houston in 1976, gevolgd door een solotentoonstelling in de Mary Boone Gallery in 1979.

Zijn op hol geslagen succes op de kunstmarkt werd echter op de proef gesteld door de komst van Jean-Michel Basquiat, zijn jongste kind van 15 jaar, waarover Schnabel verhaalde in zijn film "Basquiat".

Verdere solotentoonstellingen werden gehouden in Kunsthalle Basel; Leo Castelli Gallery, New York; Galerie Yvon Lambert, Parijs; Stedelijk Museum, Amsterdam; Kunsthalle Düsseldorf; Whitney Museum of American Art, New York; Pace Gallery, Londen en New York.

Schnabel woont en werkt in New York en Montauk, Long Island